Ei aning utkropen.

Siste dag på jobb gjekk med til å rydde i papir, rydde klasserom og gjere mykje klart til hausten att. 

Eg fekk oppgåva å rydde lageret på loftet. Det lageret inneheld mykje morro. Og mykje gammalt skrot som skulle kastast. Vi bar ut stolar, pultar og gamle møblar som var øydelagt. Masse gammalt rot som vi ikkje lenger trengde.

Midt oppe i lasset med mykje ubrukelegt "sarv" fann eg dei. To gamle stolar i tre som vistnok ein gong i tida hadde stått på gamle Leirvåg skule. Dei var grøne, ikkje særleg fine lenger, men gode nok til naustbruk tenkte eg. Eg stabla stolane inn i bilen og var godt nøgd med dagens fangst!

Mannen i heimen derimot, var ikkje like nøgd. Han såg ikkje heilt vitsen med å dra desse gamle stolane inn i heimen. Han sukka, stønna og ignorerte min overdrevne iver over desse flotte stolane som eg hadde redda fra ein brutal død i Olsetvikane. 

Eg sleit stolane ned i naustet og gav dei eit strøk med maling. Einaste fargen eg hadde for hand var ein boks med sommargul oljemaling som eg hadde måla eit "trommelbord" med for eit par veker sidan. No synast eg faktisk at stolane vart så gule og kule at dei ikkje kan stå i naustet likevel, kanskje dei rett og slett må inn i hus...


No er det berre slik at Mr.Kalvik og eg har inngått ein avtale. Kvar gong vi dreg ein ny ting inn i huset, så skal vi kaste ein ting. Kva kan eg vel ofre?  Eg er ikkje god på å kaste ting, og ein gammal sokk veg ikkje opp for ein heil stol!! Såpass mykje veit eg og....



Dersom eg berre ventar litt. Ventar til mannen i heimen har reist på sjøen. Då veit eg om ein gammal puff til ein "ekkornes stressless" , ein puff som eg verkeleg synast lite godt om. Eg veit om ein del av ein 70- talls veggseksjon som eg i fleire år har prøvd å kvitte meg med. Desse to tinga veg opp for to gule og kule stolar som så gjerne vil i hus...


Eg trur eg let vere å nemne planen min, og så let eg stolane stå i naustet til september....